HAYATIN ANLAMI ÜZERİNE

Hayat gerçekten bir anlama sahip mi yoksa biz bir hülyanın peşinde mi koşuyoruz? Gerçekten arayıp bulmamız için gizlenen hazineler var mı hayatta yoksa aslında dünyaya fırlatıldık da doğa bizden habersiz akıp giderken biyolojik ömrümüzün yettiğince hayatta kalıp sonra sonsuza gömülmüş ölüler mi olacağız? Bunca yaşanmış tarihin ve gelen birikimin bir anlamı var mı büyük resimde yoksa insanoğlu yaşadığı şeylerden ders çıkaramayan, bilgi birikimini birleştirerek bütünsel bir anlam bulmaktan aciz, tam ‘bu kez bir şeyler değişiyor’ derken tarihi her seferinde tekerrür ettirecek, her şeyi başa saracak kapasitede bir varlık mı? Bu sonsuz döngü gerçekten bir gün kırılacak mı, nihayetinde bütünsel bir anlama varacak mıyız yoksa bunlar bizim avuntularımızdan mı ibaret?

Benim için hayat bir aynadan ibaret. Karşısında ne görüyorsa ona göre şekilleniyor ve tüm bu soruların cevabı bakana göre değişiyor. Eğer hayatının anlamlı olduğuna inanıyor ve ona göre yaşıyorsan aynaya baktığında gördüğün şey anlamlı bir hayat oluyor. Fakat hayatın anlamsız olduğunu baştan kabul ettiysen bu kez de hayat sana anlamsız gözüküyor. Aslında hayat nötr, şeffaf, ne o, ne de bu. Müstakil olarak bir anlamı yok. Onu deneyimleyene göre şekil alıyor. Bu açıdan zaman zaman onu anlamlı bulurken zaman zaman kaybolmuş hissetmemiz çok normal. Ayrıca kimseye de sorunsuz bir ömür vaat etmiyor. Yani içinde kaçınılmaz olarak acı da var. Ama yine de o da ona bir anlam atfetmenizi tercih ediyor bence. Çünkü böylesi onun için de daha anlamlı. Ama ne yazık ki, ayna kendinden çok karşısındakinin gözlerindekini yansıtmakla sorumludur. Bu açıdan hayatın elinde kendi kendini anlamlandıracak bir güç yok. Bu güç tamamen yansıttığı silüette gizli. O, trajedi ve mutluluğun iç içe geçtiği bir kaos ve ona baktığında dikkatini en çok neyin çektiği ise tamamen seninle ilgili.

Öte yandan ben bu sonsuz döngüde saklı büyük bir anlamın var olduğuna inananlardanım. Ve ona ulaşmanın her zaman kolektif olarak başarmamız gereken bir şey olduğunu düşünmüyorum. Bu yolda bazen tek bir kişiyle kolektif aynı şey olabilir. Bunu kanıtlayan bir delilim yok aslında. Fakat dediğim gibi, bu bir inanç. Ve nihayetinde inandığımız şeyleri yaşamıyor muyuz hepimiz? Hayat, inandığımız şeylerden ibarettir diyemez miyiz?